Australie!!!!

Nieuwjaarsduik Bondi beach

Wat gaat de tijd snel. Het is alweer 6 weken geleden dat we na een hele lange vlucht het 3e vliegtuig uitstapten, om in Melbourne aan te komen. De eerste paar weken hebben Noël en ik lekker met de tent en auto rondgereisd, en eigenlijk nog maar een heel klein deel van dit immense land gezien. De temperaturen varieerden van 10 tot 43 graden en ook het landschap was afwisselend, al konden we honderden kilometers langs alleen maar wijngaarden rijden voor we weer afwisseling hadden. Onderweg veel kangoeroes, exotische vogels, koala’s, slangen, salamanders etc gezien. Oftewel, we hebben genoten en een hele fijne tijd met vrienden gehad en een mooie bruiloft van Alex en Emma (de reden van het Australië avontuur).

De eerste twee weken hebben we weinig gelopen, maar daarna begon toch echt het marathonschema en begon elke dag met een training. Eigenlijk wel supergaaf, want al rennend ontdek je plekken waar je anders niet komt. En op dit moment, ben ik hard aan het trainen in Falls Creek, de plek voor hoogtestage in Australië.

Na het voor mij teleurstellend verlopen marathonjaar 2013 wilde ik toch wel graag nog een marathon lopen. In verband met de EK in Zurich leek een voorjaarsmarathon mij niet verstandig ivm de korte herstelperiode, maar toen kwam de Nagoya marathon als optie. Een vrouwenmarathon in het marathon gekke Japan en ook nog eens begin maart, oftewel ideaal als ‘tussendoor’ marathon. Geen hazen, geen groepjes mannen voor beschutting, maar alleen topvrouwen. Oftewel, een geweldige ervaring en voorbereiding voor Zurich.

Stromlo Forest park, Canberra

De voorbereiding is deze keer wat anders. Geen 12 weken, maar 10 weken, niet in Potchefstroom of Boulder, maar in Falls Creek voor de hoogtetraining en de gehele voorbereiding in Australië ipv thuis. Dus ook zonder Noël, want die moest weer aan het werk. Ik zal waarschijnlijk ook wat anders gaan trainen. Vanaf volgende week zal ik in Canberra verblijven, bij Alex en Emma, en meetrainen met de groep waar Alex bij traint. Zijn coach Dick Telford is professor in Sportscience en is oud coach van Rob de Castella en heeft onlangs de Australische Lisa Weightman naar 2.26.04 gecoacht (met natuurlijk Alex als haas). Ik heb met Tonnie afgesproken te kijken wat mij bevalt en mijn eigen schema wat los te laten. Oftewel, lekker mee trainen met de groep. Aangezien Nagoya niet mijn belangrijkste marathon van 2014 is kan ik nu een beetje ‘spelen’ en experimenteren. En hopelijk kan ik een beetje rondkijken op het Australian Sport Institute. Ik zie het een beetje als een leerperiode, want ik ben nooit te oud om te leren!!!

Wat in elke geval al wel tof is aan het Australische systeem: De lange duurloop op zondag. Iedereen kan aansluiten. Er wordt gewoon op een bekend punt en tijdstip gestart en zo heeft iedereen wel een loopmaatje. Ik denk dat we daar in Nijmegen ook maar eens mee moeten starten. Zondagochtend om 9 uur vanaf Brakkenstein!!!